ANNEMIE MORIAU
Als schilder/tekenaar/grafieker kijk ik anders naar een beeld dan een fotograaf.
Een foto is heel rijk aan buitenkant-gegevens met onverwachte details, die bij een eerste blik niet zichtbaar zijn voor het menselijk oog, en juist daarom een bron aan informatie.
Toch is een fotografisch beeld slechts een momentopname - een frozen moment in time.
En dat terwijl tijd zich in real time langzaam ontwikkelt, voortschrijdt en fluïde aanvoelt voor de mens, omdat die juist zijn eigen toekomst-tijd en verleden-tijd heeft.
Daarom vraagt de foto volgens mij om menselijke interventie.
Zo wordt het fotografisch beeld een vertrekpunt, waarin ik als tekenaar/schilder tussenbeide kom, om zo het aspect tijd binnen te brengen: het langzame handgemaakte.
Het ‘ideale’, fotografische beeld wordt verhinderd door krassen, lijnen, vegen, doorhalen, verschuiven, kleine tekeningen en accenten van schildertoetsen toe te voegen.
Een foto is heel rijk aan buitenkant-gegevens met onverwachte details, die bij een eerste blik niet zichtbaar zijn voor het menselijk oog, en juist daarom een bron aan informatie.
Toch is een fotografisch beeld slechts een momentopname - een frozen moment in time.
En dat terwijl tijd zich in real time langzaam ontwikkelt, voortschrijdt en fluïde aanvoelt voor de mens, omdat die juist zijn eigen toekomst-tijd en verleden-tijd heeft.
Daarom vraagt de foto volgens mij om menselijke interventie.
Zo wordt het fotografisch beeld een vertrekpunt, waarin ik als tekenaar/schilder tussenbeide kom, om zo het aspect tijd binnen te brengen: het langzame handgemaakte.
Het ‘ideale’, fotografische beeld wordt verhinderd door krassen, lijnen, vegen, doorhalen, verschuiven, kleine tekeningen en accenten van schildertoetsen toe te voegen.