​Het tussengebied water 


Water is verandering, constante en pervasieve transitie in een never-ending loop.
​     
Water verbindt.
Dwars doorheen het gebied meandert de Dijle langs vele armen richting noord.              Door de afbraak van oude panden komt het water terug in beeld.
Oude armen worden blootgelegd. Ook de paden langs de stroom verenigen.                    Water connecteert en relateert met alles en toch blijft water glashelder zichzelf.
​
Water is commotie, drukte, rumoer, tumult, lawaai, noise.
​

​
Water geeft ruimte, maakt plaats.
De opaque wereld reflecteert in het transparant water.
Water maakt de wereld dubbel. 
Zo groot.
Schaal? Plaats? Alle metingen vervagen.                      
Water is meervoud, nooit enkelvoud.                            
Uitgestrekt en eindeloos. Wat is begin? wat is einde?

​

​Ruimte =
territorium, de afgebakende ruimte 
plaats, nabijheid 
schaal, hiërarchische ruimte
netwerk, horizontale verbindingen van ruimtes 
publiek en privaat 
​

​The in between spaces zijn leegte in transitie.
Tussenruimtes zijn nog onbestemde wachtruimtes,
waar het oude in afbraak is en het nieuwe nog niet is gerealiseerd,
maar ondertussen connecteren oud en nieuw wel in een nieuwe samenhang.
Terwijl onkruid en graffiti hun gang kunnen gaan.
Muren, braakliggende terreinen, passages, paden, halfverharde wegen
met elk hun vegetatie en hun karakteristieke materiaal, stenen,
voegspecie, verweringsgraad…
Ze creëren hun eigen biotoop.
​Nature adapts.

Deze eerste foto’s zijn snapshots, spontane en snelle momentopnames die zonder
voorbereiding zijn genomen tijdens de interview-wandeling. 
Point-and-shoot. 
Ze zijn ruw en onbewerkt, zonder wijzigingen in kleurtemperatuur, kleurruimte of ruis.
Ze hebben nog een groot dynamisch bereik en behouden alle informatie van de sensor.
​Ze kunnen nog alle kanten op.